Het verhaal van Bob Hoover

[HansV.]

Zoals ik eerder had gemeld ben ik bezig om de biografie van een B-24 piloot te vertalen TGC/TGM De vlieger heeft een klein jaar in Stalag Luft III gelogeerd en daar waren ze uitstekend op de hoogte, niet alleen van de vorderingen van de geallieerden, maar ook van de minder leuke kanten van het bevrijd worden door de Russen. Door de (betrekkelijk) goede verhouding die ze hadden met sommige bewakers was dat soort nieuws op grote schaal bekend geraakt. De meeste Duitsers wisten van de gruwelijke behandeling van SS en Wehrmacht van de Slavische Untermenschen vanaf 1941, dus over de wraak en de vergelding daarvoor hadden ze geen enkele illusie.

De verhalen over Russische wandaden zullen de Russen ongetwijfeld vooruit zijn gesneld, maar je laatste zin maakt duidelijk dat veel Duitsers ook een slecht geweten hadden en dus bij voorbaat al aannamen dat de Russen niet, om het eufemistische uit te drukken 'vriendelijk' met ze zouden omgaan. De verhalen die in Duitsland rondgingen waren waarschijnlijk een mengeling van wat men verwachtte en van wat er werkelijk gebeurde. De officiële Duitse berichtgeving dikte die verhalen ook flink aan, omdat men aannam dat het de bereidheid om zich tot de laatste man te verdedigen aanzienlijk versterkte.
Ik heb er vanzelfsprekend ook nog even op zitten Googelen en kwam o.a. dit tegen: The Liberation of Stalag Luft I | The National WWII Museum | New Orleans (nationalww2museum.org)
Uit dat verhaal blijkt dat de bij de bevrijding van Stalag Luft I door de Russen de krijgsgevangen van de Russen weinig te vrezen hadden. Sterker nog: Een deel van de krijgsgevangenen en Russen gingen gezamenlijk uit plunderen in het nabijgelegen Barth.

Daar had ik ook nog nooit van gehoord, maar de werkelijkheid was nog weer anders. Stalin had met zijn gebruikelijke cynisme bedacht, dat geallieerde POWs een handig ruilmiddel zouden zijn. Citaat uit het door mij vertaalde boek: At the end of WWII, the Russians --on Stalin’s orders --moved nearly 20,000 American servicemen and close to 30,000 British and Commonwealth servicemen into Russia. All of them were former POWs of the Germans who had been “liberated” by the advancing Russian army. The Russians liter-ally kidnapped these men right from under the noses of Allied ground forces who were helpless to do anything about it, because of weak-kneed policies toward Stalin at the highest levels of both the American and British governments.

Ook dat verhaal ben ik al googelend op diverse sites tegengekomen. Ik krijg sterk de indruk dat dit een vroege vorm van nep-nieuws is. Mede omdat deze informatie deels is te vinden op sites die in de extreem-rechtse hoek zitten. Her en der wordt bovendien beweerd dat er van die in totaal 50.000 krijgsgevangen nooit meer iets is vernomen. De argumentatie is dat de Russen dit deden om de westerse geallieerden te kunnen dwingen om door die westerse geallieerden bevrijde Russische krijgsvangen, maar ook collaborateurs (denk bijvoorbeeld aan de Georgiërs, die de opstand op Texel hadden overleefd) aan hen uit te leveren.
Ik kan mij niet voorstellen dat je 50.000 mensen kunt laten verdwijnen, zonder dat er in het westen een haan naar kraait. Ook niet als de westerse geallieerden dat 'stil' zouden hebben gehouden om een oorlog met de Russen te vermijden, zoals ook wel valt te lezen. Ik verdiep mij al tientallen jaren op allerlei fronten in de Tweede Wereldoorlog en ik had nog nooit van deze massale deportatie gehoord, waarschijnlijk omdat serieuze historici er nooit sterke bewijzen voor hebben kunnen vinden.

Als je wat dieper graaft, blijkt dat er rond 2000 door het Pentagon onderzoek is gedaan naar de juistheid van deze verhalen. Het blijkt dat gemelde gevallen meestal slaan op Amerikanen die tijdens de koude oorlog in Russische handen zijn gevallen. Incidentele zaken. Van tienduizenden is geen sprake.

Ook vond ik nog dit: Is it true that there were American POWs in Soviet captivity after the Second World War? - History Stack Exchange
Veel tekst; als je doorscrollt naar 'Answers - edit 1' wordt een officieel document geciteerd dat stelt dat, op enkele uitzonderingen na, alle Amerikaanse krijgsgevangen die door de Russen uit Duitse krijgsgevangenkampen zijn bevrijd, naar huis zijn teruggekeerd.

[Pim Pouw]

Beetje rondgezocht op het internet waar ik eigenlijk twee verschillende verhalen tegen kom :

1 Bob ontsnapt met 2 anderen uit Stalag 1 en weet via via een vliegtuig te stelen

2 Kamp bewakers zijn al gevlucht voor de russen en de gevangen kunnen vrij rondlopen in de omgeving. Bob is ongeduldig en wil niet wachten op bevrijders en besluit naar het vliegveld te gaan. Aldaar met behulp van iemand vliegtuig gestart en weggevlogen. Een amerikaan in Stalag 1 had al een keer een Fw190 gevlogen in Engeland en wist hoe het één en ander werkte. Raar weer aan dit verhaal is dat het kennelijk opgeschreven is op het hoogtepunt van de koude oorlog want de Russen worden wel heel slecht afgeschilderd......

Book : In defense of freedom reference link

Trouwens als hij langs de kust was blijven vliegen dan had hij helemaal rond Denemarken moeten vliegen. Of over Denemarken heen naar Nederland. En Denemarken heeft ook best wel wat windmolens......

[HansV.]

Trouwens als hij langs de kust was blijven vliegen dan had hij helemaal rond Denemarken moeten vliegen. Of over Denemarken heen naar Nederland. En Denemarken heeft ook best wel wat windmolens......

Scherp opgemerkt. Voor Amerikanen is Nederland verwarren met Denemarken en andersom een veel gemaakte vergissing.
Anderszijds is het zo dat op het moment dat Bob Hoover ontsnapte (voor mei 1945), er in Denemarken nog geen geallieerde soldaat te bekennen was. De frontlijn was de Duits/Deense grens nog niet gepasseerd.

[Breeze]

De verhalen die in Duitsland rondgingen waren waarschijnlijk een mengeling van wat men verwachtte en van wat er werkelijk gebeurde.

Dit zal ongetwijfeld waar zijn, maar veel vrouwen in 1945 in het oostelijk deel van Duitsland zullen deze opmerking niet willen beamen.

De officiële Duitse berichtgeving dikte die verhalen ook flink aan, omdat men aannam dat het de bereidheid om zich tot de laatste man te verdedigen aanzienlijk versterkte.

Ben ik het dus helemaal mee eens.

als je doorscrollt naar 'Answers - edit 1' wordt een officieel document geciteerd dat stelt dat, op enkele uitzonderingen na, alle Amerikaanse krijgsgevangen die door de Russen uit Duitse krijgsgevangenkampen zijn bevrijd, naar huis zijn teruggekeerd.

In ons te vertalen boek 'Two Gold Coins and a Prayer', zijn we eerder uitspraken en stellingen tegengekomen, die aantoonbaar onjuist waren. Bedankt voor dit uitzoekwerk.

Even nog algemeen. Geruchten zijn van alle tijden, maar vooral in oorlogstijd, wanneer iedereen snakt naar b.v. goed nieuws over de bevrijding, is er een versterkte geruchtenmachine aktief. Dus de verhalen over de onvriendelijke behandeling van overwonnenen door de soldaten van het oprukkende Rode Leger, zullen zeker zijn aangedikt, maar waren doorgedrongen tot in alle lagen van de Duitse bevolking. En dus ook door de contacten tussen bewakers en bewaakten, in de POW kampen. In ons boek is er een hoofdstuk genaamd: “Come Fight With Us Against the Barbaric Asiatic East!”. In de laatste dagen van hun verblijf in Duitsland gebeurde dit:
Citaat
The Germans became desperate as the Russian offensive pushed farther and farther into the German countryside. Their losses were mounting, and they were running short of fighting men. For a few days a very up-beat and friendly German made the rounds through the various compounds of VII A, passing out full-page fliers to any of us Kriegies who would take them. He had a stack of these fliers, and he’d grin and smile and act as if he was actually on the winning team. Whenever he handed a flier to a curious Kriegie, he’d pat him on the back and shake his hand, never losing his ebullient smile. Curiosity got the better of me, so when he was making the rounds through our compound, I walked up to him to get one of the fliers. I got slapped on the back and had my hand shook, and walked away to read the thing.
Einde citaat

En zo beschrijft hij de inhoud:
The heading was addressed to “Soldiers of the British Commonwealth! Soldiers of the United States of America!” and it went on to explain how we were all—Germans, English and the entire Western world—in a decisive battle against the Red tide from Moscow and we must “choose between submission under a most brutal Asiatic rule—or a national existence in the future under European ideas, many of which, of course are your own ideals.”

Adri

[Pim Pouw]

De verhalen die in Duitsland rondgingen waren waarschijnlijk een mengeling van wat men verwachtte en van wat er werkelijk gebeurde.

Dit zal ongetwijfeld waar zijn, maar veel vrouwen in 1945 in het oostelijk deel van Duitsland zullen deze opmerking niet willen beamen.Adri

We hebben het hier over verspreiding van informatie. In de totale chaos aan het einde van de oorlog lijkt mij de verspreiding van geruchten en feiten veel langzamer te gaan dan het front zich verschoof.
Telefoon, infrastructuur zwaar beschadigd, niet iedereen had een telefoon
Mond op mond communicatie, leek mij ook vrij gevaarlijk om met de fiets over het platte land eventjes bij de buren op bezoek te gaan.
Schaamte, verkrachting door de vijand is zo oud als de mensheid. De Duitsers konden wel raden wat er ging gebeuren en als vrouw bekend maken dat je verkracht was leverde niks op behalve dat je "beschadigd" was.

En de tussen de Amerikanen en de Engelsen zaten ongetwijfeld ook geen lieverdjes, dus om de opmerking alleen vrouwen van het oostelijk deel te beperken lijkt mij verkeerd.

[Breeze]

En de tussen de Amerikanen en de Engelsen zaten ongetwijfeld ook geen lieverdjes, dus om de opmerking alleen vrouwen van het oostelijk deel te beperken lijkt mij verkeerd.

Mijn opmerking had betrekking op het naderen van de Russen uit het oosten. In het westen van Duitsland zullen er weinig vrouwen een mening hebben gehad over het gedrag van Russische soldaten. Dat ook GIs, Tommies en Canadezen zich plaatselijk misdragen hebben is algemeen bekend. Maar je kan alles wel relativeren. Het stelselmatig misbruiken van vrouwen in het door de Russen bezette deel van Duitsland is van een dermate omvang geweest, dat je dat absoluut niet kan vergelijken met het gedrag van hun toenmalige bondgenoten. Stalin vond dat zijn mannen wel wat hadden verdiend.
Lees maar eens de verhalen die de laatste tijd zijn losgekomen uit b.v. de Baltische staten over het gedrag van de Russen tijdens de naoorlogse 'vriendschappelijke' bezetting door de USSR. En we zitten nu middenin een andere 'vriendschappelijke' bezetting, onder het mom van fascisten verdrijven, door de Russische Federatie, waar ook niet alles even vriendelijk verloopt.

Adri

('k Geloof dat het niet de bedoeling is om politiek te bedrijven in dit forum, waar ik het mee eens ben, dus ik stop.)

[Bofors]

Bruce W. Carr is er ook zo eentje. Vloog ook maar terug in een Fw 190.
https://en.wikipedia.org/wiki/Bruce_W._Carr

[Coert Munk]

Het verhaal zal een kern van waarheid hebben, maar van Bob Hoover is de uitspraak bekend, al snel na de oorlog: Ik heb het verhaal zó vaak verteld dat het wel waar moet zijn.
Er is niet bekend of in die periode een Fw190 in ons land is "overgebleven", het Verliesregister van de SGLO meldt er niets over.

[Dagger]

Ik kwam toevallig op youtube een video tegen met een interview van Bob Hoover waarin hij o.a. spreekt over zijn gevangenneming en ontsnapping.

Vanaf 30:17 voor wat het waard is:

https://www.youtube.com/watch?v=wWFOOJv0M4c&t=1817s

[Archer]

Bruce W. Carr is er ook zo eentje. Vloog ook maar terug in een Fw 190.
https://en.wikipedia.org/wiki/Bruce_W._Carr

Op PPRuNe is deze man ook onderwerp van discussie, de consensus is dat zijn verhaal helaas niet klopt.

"ADDENDUM: Sadly, although Carr was a heroic fighter pilot, it was later discovered that the story above was a fabrication when Carr himself admitted several times that most of the exciting parts of this story were a work of fiction. Carr was not shot down and on the run when he came upon the FW -- it was a planned transfer of a captured FW 190 from Linz AD, which was already occupied by the British. The event occurred on May 8th, after combat operations had already halted. It was nothing more than a massive embellishment."

Zie hier: https://sierrahotel.net/blogs/news/t...n-a-focke-wulf