Passie voor Luchtvaart, een uitstervend iets?

[HACE]

De luchtvaartindustrie begint langzamerhand in te zien dat er een chronisch tekort ontstaat aan serieuze en gepassioneerde jongeren die kiezen voor een carriere in de luchtvaart.

Jongeren hebben vanaf de middelbare school een grote keuzemogelijkheid welke richting ze kiezen voor hun vervolgopleiding. Een belangrijke stap is het kiezen of het samenstellen van het vakkenpakket. Dit is al een belangrijke stap, bepalend voor het verloop hun carriere.
Dan, als eenmaal een vakkenpakket gekozen is, moet er na het afsluiten van het eindexamen aansluitende richtingen een duidelijke keuze gemaakt worden betreffende de vervolgopleiding.

Het in een vroeg stadium gepassioneerd raken met vliegtuigen en alles wat daarbij komt kijken kan een bijdrage leveren aan het maken van een keuze voor een luchtvaart gerelateerde opleidingen (technisch, dienstverlenend etc).

Vraag maar eens aan een piloot hoe het komt dat hij/zij voor dit beroep gekozen heeft. De meeste zullen je vertellen dat een kijkje in de cockpit tijdens de vlucht een vlammetje heeft doen ontwaken. Vanaf dat moment wisten ze het zeker, ze wilden piloot worden!

De toegankelijkheid van de cockpit, het vliegveld en luchtvaartbedrijven is na 11 september 2001 behoorlijk beperkt. Het ontwaken van vlammetjes daarmee ook.

Het is aan het bedrijfsleven en de luchtvaart gerelateerd opleidingen om hier iets aan te doen. Promotie vanuit de nederlandse luchtvaartindustrie is nodig. Dit kan door basis scholen de mogelijkheid te bieden luchtvaart gerelateerde bedrijven te bezoeken. Een korte presentaties van bijvoorbeeld een piloot, steward(ess) of een vliegtuigmonteur in de klas.

Misschien is het een druppel op een gloeiende plaat, maar wel een onderwerp waar duidelijk aandacht aan besteed moet worden.

[dweb6]

Als je al hebt meegemaakt hoe na vele jaren transpiratie zo,n vlammetje wordt uitgeblazen door een grote bank en de regering; Hoe de erfenis van Plesman, Fokker en Koolhoven is uitgewist vraag je af, waar deze discussie over moet gaan. over de doden niets dan goeds

Dick

[boerharms]

De luchtvaart op zich is zo groot en gewoon geworden, dat de beroemde ballon geklapt lijkt te zijn.
Winst, winst en nog eens winst is het enige waar het de bedrijven (management) om gaat.
Daarbij heeft de techniek een behoorlijke duit in het zakje gedaan en heeft het beroep van vlieger totaal doen veranderen t.o.v. de begin-jaren. Het is vandaag de dag gewoon een beroep geworden, waarbij je als vlieger net zo uitgebuit wordt als in andere beroepen.
En weet u..., eigenlijk is dat laatste voor vliegers altijd al zo geweest !
Alleen...; als vlieger steeg je toen op en vloog je weg van al die beslommeringen (management/politiek)) op de grond. Jij, als vlieger bezat iets (het luchtruim) waar de anderen niet konden komen en dat is niet meer. Het luchtruim zit vol van management/politiek en als vlieger ben jij je stekkie kwijt.
Ook omdat tegenwoordig "jan en alleman" (mee-) vliegt, is het gewoon een bus-rit geworden. Waarbij je je wel af zal kunnen vragen, hoe gewoon een bus-rit eigenlijk is.
Waar ik eigenlijk naar toe wil met dit betoog, is dat ook de vlieger/piloot zelf uit een ander hout gesneden lijkt te zijn. Ik vind de kapsones die ik regelmatig bij cabine/cockpit-personeel bespeur aanmatigend en niet motiverend naar de jeugd ! Men kan alleen nog maar roepen dat men als vliegend personeel zo bijzonder is, maar een groot deel van de jeugd lijkt die mening niet te delen en kiest liever een andere baan. Nog een oorzaak daarvan zijn ook de zeer hoge opleidingskosten om vlieger te kunnen worden. Dit laatste heeft men dan ook zelf aan de vliegers te danken, die bereid bleken om die hoge opleidingskosten te betalen en wat dus een heel stel bobo's in de cockpit heeft opgeleverd. Kortom...., regeltjes en wetten hebben de mens in breedste zin doen veranderen en het avontuur doen blussen. Avontuur is iets wat je tegenwoordig kan kopen en dat mijne dames/heren is geen avontuur !

[Jan vd Heuvel (R.I.P.)]

Het is al weer een tijdje geleden dat dit onderwerp ter discussie kwam.

In mijn jeugd was er niet zo veel vertier. Geen televisie (althans, in de kinderschoenen), geen computors en internet.

Dus je moest je eigen vertier zoeken in een bepaalde hobby of sport.

Bij mij heeft dat geresulteerd in een passie voor de luchtvaart.

Er was niet veel anders, dus je ging er tijdschriften en boeken over kopen en de passie groeide.

Tegenwoordig is er zoveel afleiding voor de jeugd (televisie, computors enz.).

Maar er is een pluspunt voor de luchtvaart.

Er zijn zeer vele computor-simulators te koop, waaronder een aantal behoorlijk realistische.

Dit kan de jeugd beinvloeden om ook in het echt iets te doen met hun kennis van de luchtvaart, opgedaan met het spelen van deze computor-simulators.

Groeten,
Jan

[Tracker "Jaap de Moor"]

Ik wilde iets schrijven dat met jeugd en luchtvaart te maken had, en kwam zodoende hier terecht.
Voor het eerst dus.

Mij moet één ding van het hart, op gevaar af een vijand te maken:

"Ik ben dolblij dat meneer boerharms het bij zijn twee berichten, drie jaar geleden, heeft gelaten".
Ik laat het daar maar bij.

Tracker

[Tracker "Jaap de Moor"]

Ik kwam een zestal afleveringen van het maandblad Vliegende Jeugd tegen uit 1935.
Het blad was nieuw, en opgezet vanuit een aantal Luchtvaart Clubs.

Er was de KNVvL in 1934, er was Vliegwereld, maar het boterde niet tussen de landelijke 'moloch' en de achterban.
Ik kom er zo op terug.

Midden jaren vijftig werd ik aktief op zweef-gebied en was het al qua modelbouw.
De Avia Vliegwereld die toen in de bus ging vallen stelde me op die twee gebieden altijd wat teleur.
Het waren mijn twee soorten luchtvaart die er altijd een beetje 'bij hingen'.
Te weinig informatie, te kort, niets echt lekker uitgewerkt.
En altijd achterin het blad...Tekenend of toeval?

Voor de gewone man was Ballonvaart en Sportvliegerij, als liefhebberij niet aan de orde. Met de -geprezen- scholierenbonnen lukte zweven financiëel nét.
Boesman en Isacar, ze deden maar.
Bleef er in de Avia ongeveer alleen over dat wat vrij klakkeloos werd over genomen qua nieuws uit de States en wat herkennings testjes. (het lag in de praktijk iets ruimer).

Herkenning werd zéér nodig geacht, de vijand loerde permanent!
Men vertoonde minuscule Westerse- en Oostblok productjes in een bijna niet te ontcijferen bocht.
En gelukkig altijd een paar van die makkelijke Westerse helicopters er bij, 51, 55, Sycamore--níet 51 noemen hoor, de 171 en de 173.
Goed voor het punten gemiddelde...
Zeer nodig geacht, maar het nut ervan?
Ik ken ze nog steeds, maar zo ook de boeken uit het Oude Testament...En Hoendiep, Boterdiep, Damsterdiep, (in Groningen). Nut is een rekbaar begrip.

Ik had wat dat betreft de pech in de MLD terecht te komen, waardoor ik ook nog eens jáárenlang geplaagd werd met de silhouetten van schepen.

Het zal best zo zijn dat ik de te kleine hoeveelheid info achterin de Avia wat gekleurd zag, door de bril van de jeugd die nooit genoeg kan krijgen van z'n passie.
Maar ik was niet de enige, had ik gemerkt.

Op een beleefd gestelde lezersvraag hierover kwam een nietszeggend antwoord.
Op een aan 'Het Secretariaat' gerichte brief kwam ook niets opwindends terug.
Behalve wat later, toen ik er bij de jeugd-uitwisselingsselectie aan werd herinnerd door een van de Heren Selecteurs.
Hij vond gelukkig geen bijval...

Pas veel later kwamen Breukstukje en Thermiek met extra, broodnodige, maar nog niet gezaghebbende informatie.

Nu dan de 'Vliegende Jeugd' uit 1935.
In 1934 beleefde Nederland een mooie luchtvaartperiode. Tijd voor een paar plaatjes.






Hr Mijksenaar was geen luchtvaart schrijver, maar o. a. propagandist voor de gemeente Amsterdam.
Hij zat daardoor wel dicht bij het vuur en staat dan ook op een van de foto's.

Ondanks die landelijke luchtvaart-vreugde heerst er onmin bij de plaatselijke Luchtvaart clubs.
Men herkent zich niet meer in de 'met bezoldiging' aangestelde figuren bij de KNVvL.
Men voelt zich niet meer vertegenwoordigd door bestuurders zonder specifieke luchtvaartkennis.
Lieden die niet erg open staan voor de noden van clubs op allerlei praktische gebieden die men van algemeen belang achtte.
Het woord Bobo bestond nog niet, maar ze waren er wel.

De onrust leidt er toe dat er een nieuw maandblad wordt opgericht in 1935, 'Vliegende Jeugd.'
Met goed mat-glanzend papier en duidelijke foto's.
Voor een jaarcontributie van één gulden mag men iets verwachten, toch.
Ik heb er zes afleveringen van, met aardige artikelen voor de liefhebber.



In het juli '35 nummer wordt dan de afscheiding van de KNVvL bekend gemaakt door de Amsterdamsche, gevolgd door de Utrechtsche en afdeling Zutphen.
Anderen zijn in staat van her-indeling.
In oprichting is een Jeugd Luchtvaartbond.
Het juli nummer vermeldt:



Adverteerders zijn er ook, en zeer uiteenlopend.
Zo verkoopt v Wijngaarden typisch Joodse vis, maar een grafkrans met korting behoort ook tot het plaatselijke bestand.
Men wordt ook door de redactie aangespoord om uitsluitend bij de adverteerders te kopen, kom daar nog maar eens om!

Een goed onderbouwd ingezonden stuk licht het wat opstandige initiatief toe. Anoniem, dat is jammer.
Een stukje er uit geeft de kern van het probleem aan.




Dan is er een kopje Mededelingen.
Daarin wordt min of meer hetzelfde medegedeeld, men had de coördinatie nog niet helemaal op orde.

Maar er staat wel een merkwaardig verhaal onder over de Jeugd Luchtvaart Week Soesterberg.

Waaruit maar weer blijkt dat wat in october '34 nog juichend verliep, opeens in juli '35 niet meer wil lukken...



Nederlandsche Zweefvliegtuigen Fabriek AEOLUS was adverteerder.
Behoort deze fabriek tot de lijst met constructeurs?
En Avion?



Tot slot de droeve opsomming in het juli nummer van een aantal fatale ongelukken.

Andere maanden verliepen gelukkig minder dramatisch.
Het Ongevallenarchief van Herman Dekker doet uitgebreid verslag.

Bij geen van de drie KLM ongelukken gaat de mens vrij uit in de keten van gebeurtenissen.
Helaas.
Vooral de wanhopige dwaaltocht van de Gaai is een pakkend relaas.

Slotvraag.
Wat ik me als aanleiding voor dit artikel afvroeg was hoe het de 'Vliegende Jeugd' is vergaan.
Ik weet het niet.

Afgaande op internet aanbiedingen zijn er nog maar twee maand-afleveringen verschenen. Meer wordt er niet aangeboden.
Een voorzichtige conclusie is dan mogelijk, n.l. dat het hierbij is gebleven.

Maar waarom?
Hopelijk heeft de KNVvL destijds besloten er een inhaalslag aan te wijden.
In positieve zin dus, in de minne geschikt.

Toch bekruipt me het gevoel dat het niet zo is gegaan...

Is er iemand die de juiste toedracht naar boven kan halen?
Met name ook omdat er als voorbeeld een hebberig buurland was in weder-opbouw, waar men de 'jugend' suf stimuleerde op luchtvaart gebied.

Tracker.

[boerharms]

Ik wilde iets schrijven dat met jeugd en luchtvaart te maken had, en kwam zodoende hier terecht.
Voor het eerst dus.

Mij moet één ding van het hart, op gevaar af een vijand te maken:

"Ik ben dolblij dat meneer boerharms het bij zijn twee berichten, drie jaar geleden, heeft gelaten".
Ik laat het daar maar bij.

Tracker

Ach meneer/mevrouw Tracker, dan heb ik gelukkig toch nog iemand een plezier gedaan !
Ik constateer helaas wel dat het de afgelopen jaren niet beter is geworden
in de luchtvaart-sector.

PS. Ik zie u niet als "vijand", dat gaat me allemaal veel te ver. Fijne dagen !

[dweb6]

Hallo Tracker
Als zoon van een vlieger heb ik het allemaal vanaf de wieg meegekregen.
Pa was een vlieger die begon als sportvlieger (DSK op zomerkamp in Egmond met de Zögling) en doorging bij de LVA.

Zo raakte ik professioneel verslingerd aan de lucht- en ruimtevaartindustrie
Vandaar, tracker,dat mij je warmte meer aanspreekt dan het cynisme van boerharms
Juist dat cynisme doet mij denken aan winst maken op een negatieve manier.

[boerharms]

Geachte Dweb6,

Ik weet nu niet wat de meerwaarde van uw bericht in deze (langzamerhand rare en onvriendelijke) discussie is.
Geweldig ook dat u als zoon van...........etc.
Daar het van belang lijkt te zijn om een bepaalde "meerwaarde" mee te geven, om aan te geven hoeveel we van de luchtvaart houden, kan ik u mededelen al jaren lang actief in de luchtvaart als vlieger bezig te zijn.
Als men van mening is dat ik het verkeerd zie, zal het fijner zijn als u mij iets
van uw liefde van de luchtvaart (zo ook dhr./mevr. Tracker) tracht mee te geven, ipv mijn stelling af te branden.

Ook voor u een groet en fijne dagen toegewenst !